Księga wieczysta, prowadzony przez sądy urzędowy rejestr, mający na celu zapewnienie bezpieczeństwa obrotu prawami na nieruchomościach. Dla każdej nieruchomości prowadzi się oddzielną k.w.; wpisy do niej dokonywane są na podstawie postanowień sądu. Każda k.w. składa się z czterech działów: I zawiera oznaczenie nieruchomości; II służy do wpisu właściciela; III do wpisu ograniczonych praw rzeczowych (użytkowanie, służebność) z wyjątkiem hipotek; IV przeznaczony jest do wpisu hipotek. K.w. jest jawna, tj. każdy może ją przeglądać. Wpisy do ksiąg korzystają z rękojmi wiary publicznej, polegającej na ochronie osoby, która nie wiedząc o niezgodności między treścią k.w. a rzeczywistym stanem prawnym, nabyła w dobrej wierze prawo wpisane do księgi. W krajach burżuazyjnych instytucja k.w. znajduje szerokie zastosowanie. W Polsce obecnie z uwagi na nieznaczny obrót nieruchomościami i na ograniczone rozmiary kredytu hipotecznego gospodarcze znaczenie k.w. jest niewielkie. K.w. są zakładane często przez właścicieli działek gruntu przeznaczonych pod budownictwo indywidualne. Bank bowiem, udzielając kredytu na to budownictwo, z reguły wymaga zabezpieczenia w postaci ustanowienia hipoteki; hipotekę zaś można ustanowić tylko przez zapis w k.w.
