Transport, dział produkcji materialnej, którego zadaniem jest przemieszczanie osób, rzeczy i energii. T. wytwarza usługi, których zużycie zbiega się w czasie z ich produkcją; wytwarzanie usług transportowych na zapas jest więc niemożliwe. Narzędziem produkcji transportowej jest środek transportu, składający się z pojazdu i trakcji. Różne są kryteria podziału t. Pod względem rodzaju przewożonego przedmiotu t. dzieli się na osobowy i towarowy; zależnie od zasięgu działalności — na międzynarodowy i krajowy; krajowy dzieli się na międzyosiedlowy i wewnątrzosiedlowy (komunalny, miejski), na międzyregionalny i wewnątrz-regionalny; międzyosiedlowy dzieli się na t. dalekiego, średniego i bliskiego zasięgu (lokalny). Zależnie od stopnia dostępności dla użytkownika t. dzieli się na publiczny, branżowy i własny; w zależności od formy własności — na t. państwowy, spółdzielczy i prywatny; zależnie od sfery, w której odbywa się ruch — na lądowy, wodny, powietrzny. T. dzieli się na gałęzie: t. kolejowy, samochodowy, wodny, śródlądowy, morski, lotniczy i przesyłowy (rurociągowy, przewodowy i taśmociągowy). T. technologiczny (wewnątrzzakładowy) oznacza przewozy w obrębie przedsiębiorstwa i w obrębie jego procesu produkcyjnego. Dzięki racjonalizacji przewozów oraz właściwej lokalizacji zakładów wytwórczych obniża się koszty t., a w ślad za tym ogólne koszty produkcji towarów.
